پسماند تَر

 برخی افراد هنوز تصور می‌کنند نصب سطل‌های ویژه پسماند‌های خشک، به این معنی است که پسماند‌های مایعی مانند باقیمانده نوشابه، چای، آب و ... را می‌توان در سطل‌های دیگر ریخت. نتیجه هم این می‌شود که بوی ناخوشایند سطل زباله حتی با وجود درپوش آن نیز به مشام می‌رسد. همچنین کافی است سطل‌ها کمی نشتی هم داشته‌ باشند تا اوضاع از آن هم که بود خراب‌تر شود. اگر کارکنان بخش خدمات با خالی کردن محتویات سطل به داد بقیه نرسند دسته‌گلی که چند نفر به آب داده‌اند بقیه را حسابی آزار می‌دهد. در همین رابطه یادمان باشد برای دور انداختن آدامس هم ابتدا آن‌را داخل یک دستمال کاغذی پیچیده و بعد دور بیندازیم، زیرا بسیاری عادت دارند بعد از جویدن آدامس آن‌را داخل سطل‌زباله خیابان بیندازند.

در نبود کیسه زباله در داخل این سطل‌ها در هر بار تخلیه سطل‌ها امکان دارد آدامس روی معابر بیفتد. باقی جریانات نیز کاملا قابل پیش‌بینی است؛ به طوری که آدامس به کف کفش رهگذران چسبیده و یک سفر کوتاه یا طولانی را آغاز می‌کند. گاهی به کف کفش اکتفا می‌کند و گاهی نیز همراه با آن وارد منزل نیز می‌شود. اخم کدبانوی منزل نیز در این مواقع حسابی گره می‌خورد، زیرا پاک‌کردن آدامس از کفپوش یا سایر وسایل منزل به راحتی انجام نمی‌شود. بنابراین همان‌طور که پیش از این نیز یاد شد شهروند دارای حس مسئولیت مدنی بعداز جویدن آدامس آن‌را داخل پوششی مانند دستمال کاغذی انداخته و بعد دور می‌اندازد.

سونای خشک

باز هم تابستان شد و بالابر‌ِ شیشه‌خودرو‌های مسافربر به قول نظامی‌ها تَرک‌پُست کرد. در نبود آن نیز داخل خودرو‌ها روی هرچه سونای خشک است را سفید کرده‌اند. گویا راننده‌ها با این استدلال که مسافران زیاد از این بالابر‌ها استفاده می‌کنند و این کار آنها استهلاک خودرو را بالا می‌برد، این وسیله ضروری را از دمِ دست مسافران دور می‌کنند. همچنین استفاده از صندوق عقب خودرو نیز از این قاعده مستثنی نیست. البته در این مورد خاص راننده‌ها یا خراب بودن قفل آن‌را بهانه می‌کنند یا به بهانه بار مختصر و همراه مسافر که داخل صندوق گذاشته است کرایه اضافه می‌گیرند. به هر حال باز هم باید یادآوری کنیم که استفاده از امکانات عمومی خودرو مانند صندوق،‌ بالابر و سایبان‌های تاشو حق مسافران است.